Proces tworzenia miodu malinowego to skomplikowana praca pszczół zbierających nektar z kwiatów malin. Ten rodzaj miodu, o charakterystycznym owocowym aromacie, jest doskonałym zastępstwem dla białego cukru. Niemniej jednak, ze względu na wysoką kaloryczność, należy z umiarem korzystać z jego słodkości, zwłaszcza osoby diagnozowane z cukrzycą. Czy jednak warto zastanowić się nad wprowadzeniem miodu malinowego do swojej diety? Jakie korzyści przynosi jego spożycie?
Miód malinowy, należący do grupy miodów nektarowych, zawdzięcza swoje lecznicze właściwości unikalnemu zestawowi składników aktywnych: enzymom, witaminom i minerałom. Pszczoły zbierają nektar, który służy jako surowiec do produkcji miodu malinowego, pod koniec maja oraz sierpnia. Głównym źródłem tego surowca jest Lubelszczyzna.
Zastosowanie miodu malinowego jest szerokie. Jego regularne spożycie nie tylko odżywia i regeneruje organizm, ale także wspiera go w okresie rekonwalescencji i zimowym sezonie. Miód malinowy jest również niezastąpionym sojusznikiem układu immunologicznego w walce z wirusami i bakteriami. Jest to szczególnie przydatne podczas przeziębień czy infekcji górnych dróg oddechowych.
Co więcej, miód malinowy posiada antybiotyczne właściwości. Nie są one tak silne jak w przypadku innych miodów (nawłociowego, gryczanego, nektarowo-spadziowego), ale też wartościowe. Związki fenolowe zawarte w miodzie malinowym korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy.
Pomimo słodkiego smaku miodu malinowego, jego kaloryczność nie różni się zbytnio od innych odmian miodu, oscylując w granicach 310–325 kcal/100g. Dominującymi składnikami tego miodu są monosacharydy, takie jak fruktoza i glukoza, których średni udział wynosi 75 g/100g. Wśród innych składników znajdziemy również białko (do 0,3 g/100g), składniki mineralne oraz witaminy, zwłaszcza z grupy B. Miód malinowy dostarcza także takie minerały jak potas, magnez, wapń, żelazo i mangan.
Mimo niezaprzeczalnych korzyści płynących z spożycia miodu malinowego, warto pamiętać, że nie jest on głównym źródłem wymienionych składników w naszej diecie. W porównaniu do białego cukru dostarcza on jednak mniej energii – około 70 kcal. Wszystko to sprawia, że pomimo słodkiego smaku, miód malinowy to doskonałe źródło energii w postaci prostych węglowodanów. Zwiększając jego spożycie, warto jednocześnie ograniczyć ilość cukru pochodzącego z innych produktów.
Osoby cierpiące na cukrzycę, ze względu na wysoką zawartość cukru w kwiatach maliny i wynikający z tego fakt, że miód malinowy wpływa na zwiększenie ładunku glikemicznego, powinny trzymać się z daleka od tego rodzaju miodu. Podobnie osoby będące na diecie powinny świadomie kontrolować ilość spożywanych cukrów prostych w ciągu dnia.