Zespół Adele, znany również jako zespół Adèle Hugo, to poważne zaburzenie psychiczne o urojeniowo-obsesyjnym profilu. Głównym elementem tego zaburzenia jest obsesja miłosna skupiona na drugiej osobie, podbudowana niewłaściwym przekonaniem, że te uczucia są wzajemne. Pomimo pozornej nieszkodliwości takiego stanu, może on prowadzić do tragicznych konsekwencji.
Nazwa tego zaburzenia pochodzi od historii nieodwzajemnionej miłości Adele Hugo, najmłodszej córki słynnego literata Victora Hugo, do angielskiego oficera Alfreda Pinsona. Relacja między Hugo a Pinsonem przez pewien czas była związkiem, a nawet została oficjalnie zaproponowana za małżeństwo. Propozycja ta jednak została odrzucona. Z czasem córka pisarza zweryfikowała swoją decyzję i próbowała zbliżyć się do Alfreda ponownie, ale spotkała się z kategorycznym odrzutem. W wyniku tych wydarzeń rozpoczęła się obsesja Adele. Zaczęła podróżować śladami oficera Pinsona i przekonała innych, że jest jego żoną od wielu lat. Na podstawie tych wydarzeń w 1975 roku stworzono biograficzny film zatytułowany „The Story of Adèle H.”, reżyserowany przez François Truffauta, z Isabelle Adjani w głównej roli.
Mimo że niektóre źródła mogą sugerować, że zespół Adele jest zaburzeniem uznawanym przez psychiatrów za odrębną chorobę psychiczną, tak naprawdę nie jest on umieszczony na Międzynarodowej Liście Chorób ICD-10 [1], ani też nie jest ujęty w klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM-5.
W związku z powyższymi informacjami, bardziej odpowiednim określeniem dla tego stanu może być „choroba miłości” lub „patologiczna miłość”. Z medycznego punktu widzenia, w obliczu wymienionych objawów, można mówić o zespole urojeniowym i obsesyjnym.
Zespół Adele jest zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się obsesyjną miłością do drugiej osoby oraz fałszywym przekonaniem, że te uczucia są odwzajemnione. Objawy tego typu urojeń obejmują częste myślenie o określonej osobie i fantazjowanie na jej temat, usilne dążenie do bycia blisko obiektu miłości, inicjowanie „przypadkowych” spotkań, śledzenie tej osoby zarówno w mediach społecznościowych, jak i w rzeczywistości, porzucenie własnych zainteresowań i obowiązków, labilność emocjonalna, impulsywność, szantaż emocjonalny, groźby samobójstwa oraz ignorowanie ostrzeżeń innych osób.
Zespół Adele zakłóca percepcję rzeczywistości przez daną osobę. Dlatego też osoba ta nie jest w stanie zauważyć, że jej zachowanie jest nieakceptowane społecznie, niepokojące i niszczące. To czyni trudnym przekonanie jej do skontaktowania się z psychologiem lub psychiatrą.